<<<   NASZE PRODUKCJE

W jego piosenkach, JAK W MAŁO CZYM odbija się historia naszego powojennego kraju.

Szerokiemu ogółowi Młynarski znany jest głównie jako satyryk lub po prostu autor przebojów pisanych dla wielkich gwiazd polskiej piosenki i piosenek napisanych dla siebie, bo jest niezrównanym mistrzem interpretacji.

Mnie najbliższy jest Wojtek jako poeta, bez przypiętych skrzydeł nienawiści i zacietrzewienia, próbujący zrozumieć wszystko i wszystkich, uśmiechający się do słabości własnych i prostych, zagubionych ludzi, wyrzuconych za burtę przez wiatr losu i historii. Wojtek pocieszający, dający wiarę, dodający otuchy, broniący słabszych. W tym jest mi szczególnie bliski i takiego chciałabym ukazać Państwu dzisiejszego wieczoru. 

Jest wielkim NAUCZYCIELEM zanikającej już dziś niestety klasy inteligencji. Zanikającej, bo dzisiaj inteligencja to ludzie marginesu. A ci ostatni zawsze byli mu najbliżsi.

Magda Umer o Wojciechu Młynarskim

OSOBY:

panna Helena Słoneczko

Joanna Liszowska
 

doktor Edward Opoka – Otuchowicz

Maciej Stuhr
 

pacjent Mateusz Franciszek Weltszmerc - Markotny

Piotr Fronczewski/Andrzej Poniedzielski
 

pacjent Ignacy Zziębnięty

Marian Opania
 

pacjent Andrzej Zakłopotany

Wiktor Zborowski
 

pacjent Ernest Cholimelan – Zmieszany

Piotr Machalica
 

pacjent Antoni Tadeusz Nadwraż – Mroczyński

Zbigniew Zamachowski/Mariusz Lubomski

Moje ulubione drzewo – Jerzy Derfel

Bynajmniej – Janusz Sent

Przedostatni walc – Janusz Sent

Jest jeszcze panna Hela – Jerzy Derfel

Siedzę w oknie, patrzę w dal – Jerzy Derfel

Ogrzej mnie – Włodzimierz Korcz

Alkoholicy z mojej dzielnicy – Janusz Sent

Przystanek koło Zoo – Henryk Klejne

Jesteśmy na wczasach – Janusz Sent

Och, ty w życiu – Janusz Sent

Nie ma jak u mamy – Panajot Bojadżijew

Daj Des – Janusz Sent

Tak jak malował pan Chagall – Leopold Kozłowski

Czas miłości – Jerzy Wasowski

La valse du mal – Jerzy Matuszkiewicz

Żniwna dziewczyna – Jerzy Abratowski

Dziewczyny, bądźcie dla nas dobre na wiosnę – Janusz Sent

Życie, kocham cię nad życie – Włodzimierz Korcz

Polska miłość – Włodzimierz Gulgowski

Z kim tak ci będzie źle, jak ze mną – Roman Orłow

Spóźniłam się na mój ślub - Jerzy Derfel

Żyj kolorowo – Jan Ptaszyn Wróblewski

Jeszcze w zielone gramy – Jerzy Matuszkiewicz

Róbmy swoje – Jerzy Wasowski

Zespół muzyczny w składzie:

Wojciech Borkowski/Michał Salamon – fortepian

Marek Wroński – skrzypce

Barbara Piotrowska – wiolonczela

Klaudiusz Baran – akordeon

Magdalena Falkowska – klarnet

Adam Cegielski – kontrabas

Cezary Konrad – perkusja

RECENZJE

Niekonwencjonalne przedstawienie muzyczne z fabułą i teatralnymi postaciami. Akcja rozgrywa się w województwie Niespokojnym nad jeziorem Spokój, w którym pływa Złota Rybka, spełniająca marzenia. Postacie sceniczne śpiewają piosenki Wojciecha Młynarskiego. Piosenki grają główną rolę, budują dramaturgię przedstawienia.

archiwum Teatru Rozrywki w Chorzowie

W czasach, kiedy dominującym kolorem ulicy i duszy ludzkiej była peerelowska szarość piosenki Wojciecha Młynarskiego, ten świat ożywiały swoją elegancją, błyskotliwością i inteligentnym humorem .

Na jubileusz 40 lat pracy Młynarskiego twórczej Magda Umer wyreżyserowała spektakl "Młynarski. Trzy elementy" w teatrze Ateneum w Warszawie. Przedstawienie miało swoją premierę w styczniu tego roku. Teraz znów przyjedzie do Wrocławia, a aktorzy śpiewać będą piosenki na dużej scenie Teatru Polskiego.

W niedzielę scena zazieleni się krzewami rosnącymi nad wyczarowanym przez scenografkę Izabelę Chełkowską jeziorem Spokój. Nad nim spotkają się uczestnicy terapeutycznej wycieczki prowadzonej przez doktora Edwarda Opokę - Otuchowicza. I oni, i widzowie leczyć się będą ze smutku i szarości piosenkami Wojciecha Młynarskiego…

mis Gazeta Wyborcza Wrocław 20 listopada 2003